My Diary
ผู้หญิงไม่ใช่ก้อนหิน ยังร้องไห้และหัวเราะเป็น
วันอังคารที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2555
แค่ดิน
อันความเกลียดเบียดใจยามหมดรัก
เพิ่มแรงผลักพรากรักไร้ขุ่นใส
ยามต้องรักรดน้ำใจไม่แชเชือน
แต่ยามเบื่อเชือดเชือนน้ำใจกัน
คิดจะพรวนดินน้อยก้นกระถาง
เพิ่มน้ำเสียงถากถางช่างท้อแท้
โอ้ดินหนอน้อยเหลือไม่ประมาณ
ไม่เจียมตัวเสือกอาจหาญ
ดินเอ่ยดิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
บทความใหม่กว่า
บทความที่เก่ากว่า
หน้าแรก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น