ที่ฝากเอาไว้ไม่ใช่ถ้อยคำ
เป็นความบอบช้ำที่คอยบดกลืนฝัน
บนกำแพงไม่มีภาพแขวนอยู่
แต่ภาพในใจเมื่อใด จึงจะลบเลือน
ที่เก็บเอาไว้ไม่ใช่น้ำตา
เป็นความอ่อนล้าของคนที่เจ็บร้าว
รอนแรมไปบนถนนที่มืดยาว
หวั่นแสงตอนเช้ามาถึง ก็สายเกิน
หากมีชีวิตเหลือเพียงอีกแค่หนึ่งวัน
และหนึ่งวันนั้นฉันได้พบเธออีกครั้ง
จะใช้ยีสิบสี่ชั่วโมงที่เหลืออยู่
โอบรักเธอ กอดเธอ จนกว่าจะตาย
ที่เก็บเอาไว้ไม่ใช่น้ำตา
เป็นความอ่อนล้าของคนที่ปวดร้าว
รอนแรมไปบนถนนที่มืดยาว
หวั่นแสงตอนเช้ามาถึง ก็สายเกิน
หากมีชีวิตเหลือเพียงอีกแค่หนึ่งวัน
และหนึ่งวันนั้นฉันได้พบเธออีกครั้ง
จะใช้ยีสิบสี่ชั่วโมงที่เหลืออยู่
โอบรักเธอ... กอดเธอ... จนกว่าจะตาย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น